ظلمت شب

گفت به تاریک شب نورشرر بار روز 

چون ندهی جز ظلام ظالمی و کینه توز

در تو زمین وزمان مرده دل و خامش است

درعجبم ازچه خلق باتو در آرامش است

ظلمت شب خنده کرد خنده ی پررمز وراز 

گفت که دارد جواب حرف وحدیث دراز 

برتن من گر کشید رخت سیه کردگار 

درعوض این حجاب داده بمن اعتبار 

تاکه زمین روشن است درد وغم ورنجش است 

بعد غم و التهاب موقع آرامش است 

در دل تاریک شب بخشش و لطف خداست

ارزش شب راشناخت هرکه به شب آشناست