ایران دریک نگاه
پنجشنبه, ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۱۰:۳۵ ق.ظ
مردمانی که درجغرافیای سیاسی
ایران زندگی میکنند طی صد سال
گذشته همواره در حالت گذار از سنت
به خیال ورود به جهان روز بوده اند
متاسفانه این روند گذار برای ملت ایران بسیار کند صورت گرفت . ملتی که نه
آنچنان تاریخ درخشانی دارد که بنای
امروز خود را برآن پایه گذارد ونه
از مدرنیته چیزی میدانددر نتیجه
بیش از یک قرن است که
درحالت گذار گیر کرده ایم .با یک نگاه
گذرا به تاریخ سلسله قاجار متوجه
میشویم انزمانی که جهان به سرعت در حال تحول بنیادی بود سلاطین به
فکر شکم وزیر شکم بودند قتل رجالی چون امیر کبیر شاهد بر این مدعاست
دوره پهلوی اول پیشرفت نسبی حاصل شد اما کافی نبود پهلوی دوم هرچند
تلاش فراوانی برای پر کردن خلآ فرهنگی
کرد اما بیراهه زیاد رفت مشکل شاه
ایران وابستگی بیش از حدش به
خارج از مرزها بود همین ضعف اورا
ساقط کرد اما بی انصافی است اگر از
خدماتی که آن پدر وپسر برای ایران کردند
حرف نزنیم . درمقایسه با امروز اقتصاد ایران بسیار قویتر و بالنده تر و پویا
تر بود .صنایع کشور در سالهای
اخر سلطنت شاه به سرعت باور نکردنی
رو به پیشرفت بود سیاست خارجه
شاه مبتنی بر احترام دو جانبه به
معنای واقعی کلمه بود روابط شاه
با کشور های عربی عکس انچه تبلیغ میشود بسیار روابط دوستانه ای بود
ملک حسین پادشاه اردن دوست صمیمی
شاه بود قومیت گرایی در زمان سلطنت شاه در حد جک متداول بین زبان مردم کوچه وبازار بود نه بیشتر نخبگان در
بهترین دانشگاههای جهان هر کشوری که دوست داشتند تحصیل میکردند زیر
ساختهای کشور مطالعه شده وحساب شده
احداث میشدند .باین همه ذوق
ملت ایران چیز دیگری میطلبید
شاه هم سرنگون شد دراین میان
آنجه که ملت ایران برای آن انقلاب کرد
تصوری فراتر از خدمات شاه بود ومردم ایران فکر میکردند انرا در دمکراسی
مردم سالاری دینی پیدا خواهند کرد
امروز نسل اول ودوم وسوم انفلاب
در چالشی پایان ناپذیر در جدال
با زمان در دوصف مخالف قرار دارند نسلی که فکر میکند راه را درست طی کرده ونسلی که بشدت با نظر اول مخالف است متاسفانه تاریخ دوباره
خود را تکرار میکند فرزندان
معترض دیروز پدران ورشکسته
امروزند با عالمی از فرازها و فرودها
فرزندان امروز نیز معترضند که ناگزیر پدران فردا خواهند بود . با این اوصاف
ودرسهایی که از تاریخ به ما رسیده
بی شک آینده از ان وضع فعلی نخواهد بود
