چه کردید

گفتیم که این قائله یک روز بخوابد
گفتیم که خورشید براین خاک بتابد
دیدیم زمان نیز حریف قدری نیست
ازرفتن این گردنه گیران خبری نیست
ای داد پدر بامن و این خاک چه کردید
خوردید دوپیک افشره ی تاک چه کردید
میخانه دیروز همان خانه ی خالی است
عشرتکده ها نیز همین دور و حوالی است
آن کاخ که با جوشش تکبیر فروریخت
شدقصر بلورین دوصد مرشد بی ریخت
آن بوته ی خشخاش که کندند ز ریشه
روئیده بجایش گل و صد مطبخ شیشه
یک تار زموی زن بدکاره عیان شد
آزادی گیسوی هزار دخت جوان شد
آن تاج که عمامه بزد بوسه به پایش
امروز دوصدتاج شهی هست بجایش