بعدتو غم درحریم دل خدائی میکند
دل به هرچه جزغمت بی اعتنائی میکند
رفتنت آغاز یک کابوس بی پایان است
تاابد چشمان دل از دوریت گریان است
در درون دل برایت سوگواری میکنم
روز و شب مانند طفلی آه و زاری میکنم
بعدتو دیگر نخواهم ازخدا عمر دراز
بعد تو حتی ندارم من به چشمانم نیاز
هیچ چیز این جهان بدون تو زیبا نیست
بعد تو شوقی مرا بر دیدن فردا نیست
بعد تو دیگر نخواهم زنده باشم نازنین
من نخواهم اینچنین بازنده باشم نازنین
ای والیان سرزمین درد
ای حاکمان ظالم نامرد
اینان که در زندان گرفتارند
هریک عزیزی پشت در دارند
گفتن زحق کارشجاعان است
پنهان شدن ازترس آسان است
زندان سزای گفتن از حق نیست
کس درمصاف حق موفق نیست
حق راتوان یک چندپنهان کرد
یا مدتی دربند و زندان کرد
روزی ولی آن حق عیان گردد
حق عاقبت روزی بیان گردد
انگار که چشمان شما کوراست
خودکامه اید وحرفتان زور است
دردخلایق را نمی‌دانید
گوئی حقایق را نمی‌دانید
دلها همه ازجورتان خون است
هر مستبد منفور و ملعون است
این ظلم وبیداد حق مردم نیست
ملت نیازمند ترحم نیست
باید که بامردم صداقت داشت
باید که بر قدرت لیاقت داشت
