هوسباز

سرودم بانی و تنبور و آواز 

هوسبازم ،هوسبازم ،هوسباز

هوسبازی مرام و مسلکم نیست

ولی دیدم رخ آن یار طناز 

شدم عاشق شدم مست وپریشان

دل بیچاره کرد اصرار آغاز

دلی که خفته ازباران غم بود

به لطفش زنده شد،این بود اعجاز

دگر طاقت نبود ووقت کتمان 

نمودم عشق خود بریار ابراز 

نگارم زین سخن آشفت برمن

بگفتامیکنم این بار اغماض 

دلیل یار من این بود افسوس

کبوتر با کبوتر ، باز با باز