حکومت بر دلها

 

 

ای تکیه زده به تخت شاهی

برخاک نشین تو نیز گاهی

گاهی بنشین میان مردم

بی حارس و تاج و بی تحکم

بگذار همه سخن بگویند

حتی اگر از قشر فرویند

بگذار اگر شکایتی هست

یا شکوه و نارضایتی هست

بی ترس جزا بیان نمایند

گر منتقدند و نارضایند

کس بهر سخن جزا نگردد

 زندانی و مبتلا نگردد

تا آنکه عزیز مردمانی

از هرچه گزند در امانی

ای وای به حال وروز حاکم

گر خود بشود رفیق ظالم

از ظلم اگر حمایتی کرد

یا هار شد و جنایتی کرد

این نقطه آغاز قیام است 

هر کار کند کارش تمام است

امروز چو قدرتت زیاد است

از خلق تو را گر اعتماد است

حق خواه و بشو امیر دلها

اینگونه بزن به دل تو پلها

هرکس که به دل کند حکومت

با او نکند کسی خصومت

خلق جمله شوند فدائیانش

هستند همیشه حامیانش

هم نزد خدا مقام یابد

هم عزت و احترام یابد