پدر بامن بگو تا من بدانم
که از درک حقیقت ناتوانم
بگو با من چرا دنیا چنین است
چرا دلها چنین لبریز کین است
چرا قلبی دگر در سینه ها نیست
چرا در دل بغیر از کینه ها نیست
به همنوعان کسی کاری ندارد
بخاک افتد چو کس یاری ندارد
جنایتها چرا با نام دین است
چراشیطان چو سلطان درزمین است
به هر گوشه بساط جنگ برپاست
جهان میدان اشوب است و دعواست
سیاست پیشه گان خود در امانند
ولی بلای جان مردمانند
گناه خلق حرص حاکمان است
حکومت هم بدست ظالمان است
زکشتار و قصاوت باکشان نیست
تعصب بر کیان و خاکشان نیست
خلایق از چه در اتش بسوزند
اگر حکامشان اتش فروزند
پسر تابوده دنیا ظلم بوده
یکی نوشدهمیشه خون توده
همیشه درزمین ظلم وستم هست
به هر سو حق خوریها بیش وکم هست
ولی این رابدان شب بی دوام است
سحر میاید و ظلمت تمام است
چه ظالمان که اکنون زیر خاکند
چه جلادان که اینک خود هلاکند
نماند ظلم و ظالم جاودان نیست
زمان هرگز به سود ظالمان نیست
رسد روزی که ظلم معنا ندارد
کسی از حاکمان پروا ندارد
بروید ظلم در آن جایی که جهل است
چو باشد جهل ظلم و جور سهل است
خلا یق تا بدانجا ظلم بینند
که خود ظلم وستم را برگزینند
اگر ملت همه هوشیار باشند
اگر بی باک و باهم یار باشند
برانان ظلم کردن مستحیل است
که هر ظالم در این میدان ذلیل است
