به کجاتوان سفرکرد که غمی درآن نباشد
که در نشان زدرد و ستم و فغان نباشد
به کجاروم که درآن همه یکدلند و یکرنگ
نه صدای تیر و ترکش نه درآن نشانی ازجنگ
به کجاروم که مردم طمعی بهم ندارند
همه مهربان وعاشق همه خیرخواه ویارند
نه کسی جفانمایدنه دلی شکسته باشد
نه کسی غریب وتنها نه دری که بسته باشد
نه نشان زظلم وتبعیض نه ستمگری نه مظلوم
نه وجود دادگاهی نه قضاوتی نه محکوم
بگمانم آنچه خواهم سفری به آسمان است
که بودبهشت موعود که نصیب مردگان است
به کجاسفرنمایم که دلم بگیرد آرام
که کمی کنم فراموش غم ودرد و رنج وآلام
