ای دل غمگین توراغصه کفایت کند
همدم غم میشوی هر که جفایت کند
ازتو ونیرنگ تو خسته و آزرده ام
ازتو شکایت بسی پیش خدا برده ام
جنس دلم شیشه بود چونکه شکستم شکست
در دل من بعداز آن غصه وغم خیمه بست
کاش مراخوف از روز قیامت نبود
کاش پس ازانتقام ترس ندامت بود
همچو اجل میشدم درپی تو سایه وار
تا بکنم روز تو تیره تر از شام تار
بختک تو میشدم تا که پریشان شوی
زجرکش انگونه کز کرده پشیمان شوی
چرابامن کسی همداستان نیست
چرا احوال من چون دیگران نیست
نباشدکس دلش خون چون دل من
نه باشد همچو آنان مشکل من
همه دنبال کار و بار خویشند
بفکر گرمی بازار خویشند
جهان گرزیر و رو شد بی خیالند
زتبعیض وفساد و ظلم ننالند
ولی جنس دل من فرق دارد
نه بیگانه نه غرب و شرق دارد
اگر هرگوشه ی دنیا بلایی است
ز رنج و دردشان در دل عزائی است
زکشتار خلایق داغ دارم
غم ناکامی عشاق دارم
دلم خون گردد از تبعیض و بیداد
ازاین سیاستهای معیوب وپرایراد
چگونه یکدم آرامش بیابم
چگونه شب در آرامش بخوابم
ولی بینم همه آرام هستند
رها از محنت و آلام هستند
یکی گویدخلایق هر چه لایق
یکی دارد چو من داغ شقایق
من عمری خون دل بیهوده خوردم
چه دیر پی بر خطای خویش بردم
نبوده ازکسی ایراد جز من
نه کس زانان زپای افتاد جزمن
زغمها در جوانی پیر گشتم
چنان کز جان خود هم سیر گشتم
منی که غصه دار خلق بودم
چه گره ای ز کارشان گشودم
غمم آخرچه سودی بهر کس داشت
چه باری را ز دوش خلق برداشت
جزاینکه پشت من خم شد ازاین بار
خودم را بی جهت میکردم آزار
امروز کشورمان میزبان همایش وحدت اسلامی بودکه به مناسبت ولادت پیامبراکرم(ص)و هفته ی وحدت برگزار گردید.در این همایش تعدادی از علماء و اندیشمندان ازسایرکشورهای اسلامی حضورداشتند و درخصوص لزوم وحدت و راهکارهای ایجاد وحدت میان مسلمانان و مسائل دیگر بحث وتبادل نظر صورت گرفت .
بنده هیچ ادعایی در علوم دینی ومذهبی نداشته وندارم بااینحال قصددارم دیدگاه خودرابعنوان یک مسلمان مطرح نمایم .
بی تردید مساله ی وحدت اسلامی از مهمترین و اساسی ترین مسائل دنیای اسلام است و قطعا هدفی بزرگ و مقدس است و هراقدامی دراین خصوص ارزشمند و قابل تقدیر است حتی اگر نیت واقعی برگزار کنندگان چنین همایشی بیش ازانکه رسیدن به وحدت باشد بیشتر کار تبلیغاتی بوده باشد .
آنچه اهمیت دارد آن است که ببینیم چنین همایشی چقدر درتحقق وحدت اسلامی مثمرثمر خواهد بود؟
بی شک وحدت حقیقی زمانی محقق گردیده است که همه ی مسلمانان تنهایک دین وآیین داشته باشند .
اینکه مسلمانان چندین فرقه باشند و درعین حال دم از وحدت بزنند عملا بی فایده و بی ارزش است و این را تجربه به اثبات رسانده است .کاملا مشخص است که هنوز اراده ای محکم و همگانی برای رسیدن به وحدت واقعی که تنها بابازگشت به اسلام راستین محقق میگردد وجود ندارد و میتوان پیش بینی کرد که این بار نیز هیچ نتیجه ی مثبتی حاصل نخواهد شد.
