قصه ی تاریخ
ﮐﺎﺵ ﺑﺠﺎﯼ ﺷﻌﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﻌﻮﺭ
ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﺸﺪﯾﻢ ﺯﯾﻨﻬﻤﻪ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﺩﻭﺭ
ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﻤﺎﻥ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﺒﻮﺩ
ﮐﺎﺵ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﻤﺎﻥ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺭﻫﺰﻥ ﻧﺒﻮﺩ
ﺭﺧﻨﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﻤﺎﻥ ﺑﺎﭼﻪ ﻫﻨﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﻣﺪﺧﻞ ﺗﺎﺭﯾﺨﻤﺎﻥ ﻣﻨﺒﻊ ﺷﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﺟﻤﻊ ﺑﻈﺎﻫﺮﺧﻮﺩﯼ ﺑﺎﻧﯽ ﻧﮑﺒﺖ ﺷﺪﻧﺪ
ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﻋﻼﻥ ﺍﻫﻞ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺷﺪﻧﺪ
ﻗﺼﻪ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺭﺍﺩﺳﺖ ﯾﻬﻮﺩﯼ ﻧﻮﺷﺖ
ﮐﺮﺩ ﺑﻨﺎ ﺑﺎﺩﺭﻭﻍ ﮐﺞ ﻫﻤﻪ ﺑﻨﻬﺎﺩ ﺧﺸﺖ
ﺟﻌﻞ ﺍﺣﺎﺩﯾﺚ ﻭ ﻧﻘﻞ ﺭﻭﻧﻖ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﮔﺮﻓﺖ
ﺟﻠﻮﻩ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺷﺮﻉ ﺷﮑﻞ ﺩﮔﺮ ﮔﻮﻥ ﮔﺮﻓﺖ
ﻗﺼﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﻤﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﯾﮏ ﻓﺘﻨﻪ ﺑﻮﺩ
ﺑﺴﺘﺮ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﺎ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻭﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻨﺪﮐﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﺎﺣﺎﺻﻞ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﻮﺩ
ﺷﯿﻮﻩ ﺩﯾﻦ ﺁﻭﺭﺍﻥ ﮐﺸﺘﻦ ﻭ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺑﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﻤﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﻭﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﻭﺩﯾﻦ ﺍﺗﺶ ﺳﻮﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻨﺪﮐﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮﯼ
ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﮋﺍﺩ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺑﺮﻫﻤﮕﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﯼ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﻣﺎ ﻣﻈﻬﺮ ﻋﺪﻝ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺨﻮﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﯿﺎﻟﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺗﺤﻔﻪ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﺎ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﻫﺮﭼﻪ ﺯﺧﻮﺑﯽ ﺑﺠﺎﺳﺖ ﺧﺎﻟﻘﺶ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ
ﻣﯿﺮﺍﺙ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﯿﺮ ﻭ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ
ﻗﺼﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﻤﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺑﯿﺮﺍﻩ ﺭﻓﺖ
ﺗﺎﺭﻫﺪﺍﺯﭼﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﯾﮑﺴﺮﻩ ﺩﺭﭼﺎﻩ ﺭﻓﺖ
ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﮐﯿﻨﻪ ﻧﻬﺎﺩﯾﻨﻪ ﮔﺸﺖ
ﻧﺴﻞ ﺑﻪ ﻧﺴﻞ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﯾﺐ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﻫﺮﺳﯿﻨﻪ ﮔﺸﺖ
ﮐﺲ ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﮕﻔﺖ ﻗﺼﺪ ﺷﻌﻮﺑﯿﻪ ﭼﯿﺴﺖ
ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺍﮔﻪ ﻧﮕﺸﺖ ﭘﺸﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﯿﻨﻪ ﮐﯿﺴﺖ
ﺍﻝ ﯾﻬﻮﺩ ﺍﺯ ﻋﺮﺏ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﮐﯿﻨﻪ ﺩﺍﺷﺖ
ﻧﻔﺮﺗﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺮﺏ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﯾﺮﯾﻨﻪ ﺩﺍﺷﺖ
ﮐﯿﻨﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻋﺮﺏ ﺧﺪﻋﻪ ﻭ ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ ﺍﺳﺖ
ﺍﻧﭽﻪ ﺑﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﯽ ﺳﻨﺪ ﻭ ﺟﻌﻠﯽ ﺍﺳﺖ
ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻭﻏﯿﻦ ﻣﺎﻫﯿﭻ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻬﺎ
ﻗﺼﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﻤﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﺧﻄﺎ
ﺍﻧﮑﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺳﻤﺖ ﺩﺭﺑﺎﻍ ﺳﺒﺰ
ﻓﺘﻨﻪ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﻥ ﺳﻮﯼ ﻣﺮﺯ
ﺩﺷﻤﻦ ﻣﺎ ﺍﺟﻨﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻭﻋﺮﺏ ﯾﮑﺪﻟﯿﻢ
ﻧﻮﺑﺖ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯿﺴﺖ ﻭﺭﻧﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﻏﺎﻓﻠﯿﻢ
